Amacına ulaşamayan proje

SULTAN GÜMÜŞ / ÖZEL HABER

Kitap okumanın yaşama dair önemi tartışmasız kabul edilen bir gerçektir. Kitap okudukça yaşamlar anlam kazanıyor. Yaşamın farkına varmak, olayları analiz edebilme bilincinin oluşması ve en önemlisi yaşamdan zevk almak için okumak gerekir. Ayrıca yapılan tüm araştırmalar, erken dönemde okuma alışkanlığı kazanan çocukların kelime dağarcığı ve düşünme yeteneğinin arttığını ve buna bağlı olarak yaratıcı zeka, dinleme ve konuşma yeteneğinin geliştiğini gösteriyor. Kısacası Gallius'un dediği gibi ‘Kitaplar sessiz öğretmenlerdir’. Bu noktadan hareketle Mavişehir Rotary Kulübü, topluma okuma alışkanlığı kazandırmak amacıyla İZDENİZ ile anlaşarak Bostanlı, Karşıyaka, Pasaport ve Konak vapur iskelelerine kitaplıklar yerleştirdi. Kitaplar ise kitaplıkta yer alır almaz tükendi. ‘İzmirli sahiden okuyor’ diyen görüntü her gün aynı olunca bizleri düşündürmeye başladı. ‘Bu kitaplıklar neden her zaman boş?’

KİTAPLIKLAR SÜREKLİ BOŞ

Evet, her gün bu kitaplıklar boş. Aslında sevinilmesi gereken bir durum da değil. Çünkü kitapları alan ne yazık ki geri getirmiyor, faydalanmak isteyen diğer vatandaşlara da imkan kalmıyor. Durumu Karşıyaka Vapur İskelesi yetkililerine sorduk. Kendileri de projenin amacına ulaşamamasından oldukça rahatsız bir şekilde şunlara yer verdi: “Al-Oku-Bırak Projesi ile toplu taşıma araçlarında kitap okuma alışkanlığı oluşturarak kitap okumayanlara örnek olunması ve onların da özendirilmesi hedeflendi. Kitaplıklara konan kitaplar kulüp üyelerinden, TÜBİTAK’tan, İzmir Milli Kütüphane Vakfı’ndan temin edildi. İlk haftalar halkın bu konuda çok ilgili olduğu ve kitapların hızla tükendiği gözlemlendi. Ancak zamanla o kitapların hiç gelmediğini ve kitaplıkların sürekli boş kaldığını fark ettik. Sadece Karşıyaka İskelesi’nde değil projenin başlatıldığı diğer iskelelerde de bu sıkıntı söz konusu.”

BOSTANLI İSKELESİ’NDE DURUM FARKLI

Projenin sistemli olmadığına değinen yetkililer, “Keşke daha sistemli olabilseydi. Mesela kim hangi kitabı aldı, ne zamana kadar getirecek, telefon numarası, ev adresi gibi bilgileri tutulabilseydi. Bunu ‘alıp bırakırlar’ anlayışıyla ilk başta yapmadık. Gerçi yapsaydık yine aynı durum olurdu. Çünkü onların takibiyle ilgilenmek oldukça zor. Sürekli ve yalnızca bu konunun başında durabilecek biri olmalı” dedi. Sadece Bostanlı İskelesinde alınan kitapların geri getirildiğini kaydeden yetkililer, “Oranın da insanı belli. Okuduktan sonra muhakkak getirip bırakıyorlar. Keşke diğer vatandaşlar da aynı hassasiyeti gösterebilse” diye kaydetti.

Bağışlar aracılığıyla yeni kitapların geldiğine de değinen yetkililer, “Gelen kitaplarla tekrardan kitaplığı doldurmaya çalışacağız. Ancak bağış sürekli olamayabiliyor. Bu yüzden vatandaşlardan ricamız lütfen aldıklarını geri getirsinler. Aksi halde bu kitaplıklar ya her gün boş kalacak ya da tamamen kaldırılacak. Hepsi çok iyi ve değerli kitaplar. Yazık etmesinler” şeklinde konuştu.

Kitaplıkların sürekli boş kalıyor oluşu sadece kitapların okunuyor olmasından kaynaklı değil. Tabiri caizse bu tam anlamıyla ‘okunmasa dahi bedava bir ürünü sömürmektir.’ Sosyo-kültürel yapısından dolayı alışagelmiş bir söylem olan ‘İzmirli okuyor’ düşüncesi kitaplıkların boş kalmasıyla bu söylemi daha fazla pekiştirmiş olabilir. Ancak şunu söylemekte yarar görüyorum ki, ‘Kitaplar evde saklanmak için değil okunmak için var.’

Foto Altı: Al-Oku-Bırak Projesi ne yazık ki amacına ulaşamıyor. Çünkü alınan kitaplar tekrardan yerine bırakılmıyor.