Elinden pazarcı tuttu

SULTAN GÜMÜŞ / ÖZEL HABER

Çocukları tarafından sokağa terk edilen 65 yaşındaki Sabuha Gökgöz, bir pazarcının yardım eliyle tekrar yaşama tutundu. Aylar öncesine kadar sokaklarda dilenerek geçimini sağlamaya çalışan Gökgöz, şimdi ise Soğukkuyu’da kurulan bir pazar tezgahında çalışıyor. Pazarcı Abidin Polat’ın yanında çalışan Gökgöz, artık evinin kirasını da ödeyebiliyor, yeme-içme ihtiyacını da karşılayabiliyor. Evlenmeden önce Malatya’da yaşayan ve Malatya’nın bir köyünde belli bir süre öğretmenlik yaptığını da kaydeden Gökgöz, elinden geldiğince huzurevlerini ziyaret edip kendi gibi yalnız olan yaşlı kişilerle sohbet ediyor, onlara hediye götürüyor.

“MUTFAĞIN YOLUNU BULAMIYORDUM”

Pazarda karşılaştığımız Sabuha Teyze hikayesine şöyle yer verdi: “Ailemle birlikte Malatya’da yaşıyorduk. Genç kızken köyün okulunda öğretmenlik yaptım. O sıralar tahsil gerekmiyordu kızım. Okuma yazma biliyorsan gidip talip oluyordun. Çocuklara okuma yazma öğrettim. Çok güzel zamanlardı. Sonra evlilik durumu olunca İzmir’e geldim. Eşim Allah razı olsun çok iyi bir insandı. Bana hiç kötülük etmedi. Bir ah bile demedim onunlayken. Sonra göçüp gitti. Hasta falan da değildi. Yaşı çok vardı. Yalnız kaldım diye üzülmedim. 4 çocuğum var çünkü. Bakarlar diye düşündüm. Günahlarını almayayım, alıp sokağa atmadılar. Ama bir gün birinin yanındaydım, bir gün diğerinin. Bahaneler ortaya atıp diğer kardeşlerin yanına gönderiyorlardı. Bazen gece tuvalete gitmek için uyandığımda hangi evde olduğumu şaşırıyordum. Eee yaşlılık. Tuvaletin, mutfağın yolunu bulamıyordum. Öteki evine götürmeyince, diğeri ile kavga çıkıyordu. Artık huzur istiyordum. Birbirlerine daha fazla girmesinler diye çıktım evlerinden. Bana küçük bir ev bulun daha da ses etmeyin dedim. Evi buldular girip yerleştim. Ama evle bitmiyordu. Param çıkışmayınca sokaklara çıkıyordum. Sağ olsun Abidin Bey, beni gördü ve yardım etmek istedi. Elemana ihtiyacı varmış zaten. Onun yanında tezgaha bakıyorum. Marul, maydanoz, soğan satıyoruz. Alıştım buraya. İnsanlarla sohbet ediyorum, bana saygı duyuyorlar, sürekli gülümsüyorlar, yalnız değilim. Uzun zamandır böyle güzel duygular hissetmemiştim. Evimin kirasını çıkarıyorum. Abidin Bey harçlıkta veriyor sık sık.”

KOCAMIN YAPMADIĞI VEFASIZLIĞI…

Eski günleri özellikle de eşini çok özlediğini dile getiren Gökgöz, “Kocamın yapmadığı vefasızlığı onlar yaptı. O olsaydı başımda dururdu. Düştük çocukların ellerine. Onları da özlüyorum ama bana yaptıkları aklıma geldikçe kırılıyorum. Onlara çok fazla emek verdim. Emeklerim gözümün önüne geliyor. Anne babalar çok değerli. Yaşlanınca verdikleri emekler unutuluyor sanki. Elimden geldiğince huzurevlerine gidip oradakilerle sohbet ediyorum hatta param varsa küçük küçük hediyeler alıyorum. Onlar da terk edilmiş çünkü. Yoksa oralarda ne işleri var” diye aktardı.

Eşinin şiddetine maruz kalan ya da çocukları tarafından terk edilip sokağa atılan ve yıllarca sokaklarda yaşayan kişilerin hikayelerine çok kez rastladık. Ancak, Sabuha Teyze hepsinden farklı olarak kocasını çok özlediğini dile getiriyor ve sokakta yaşamanın kader olmadığını yaşam hikayesiyle bir kez daha vurguluyor.