İzmir şairine veda etti

SULTAN GÜMÜŞ

Türkiye Yazarlar Birliği İzmir Şubesi kurucularından biri olan Naci Gümüş, 2009 yılından bu yana şubenin yardımcılığını üstleniyordu. Ancak başta şube gönüllüleri olmak üzere daha birçok kişi emekli öğretmen ve başarılı şair Naci Gümüş’e veda etmek zorunda kaldı. Yakalandığı akciğer hastalığından dolayı yaklaşık altı aydır tedavi gören Gümüş, Ege Üniversitesinde tedavileri yapılırken yaşama göz yumdu.

Şair Naci Gümüş; şiir, makale, hikaye, deneme, inceleme-araştırma yazıları ile tanınıyor ve aynı zamanda edebiyat üzerine yayın yapan Gönül Sitesi web sayfasında da 15 yıldır Türkiye’nin sayılı yazar ve şairlerine ev sahipliği yapıyordu. Yıllarca Anadolu’nun farklı illerinde öğretmenlik görevini yürüten ve buradaki kültürle şiirini yoğuran Gümüş, dikkatle takip edilen şairler arasında yer alıyor. Şiirin dışına çıkarak kaleme aldığı “Gün Batmadan Hayat, Hatıra ve Hayal” adlı anı kitabıyla da kendine edebiyat çevresinde önemli bir yer edinen Gümüş, emekliliğinde de boş durmayarak yazmaya, üretmeye devam ediyordu. Ancak kendisi eserlerini yarım bırakarak tüm çalışmalarına ve sevdiklerine veda etti.

ŞAİRDEN GERİYE KALAN…

“Mazlum milletlerin umuduyuz” diyen şair Gümüş’ten geriye kalan ise şiir üzerine söylediği şu cümleler oldu: “Sevinçli, hüzünlü, kederli, acılı anlarında bu dili bir şekilde kullanmıştır insanoğlu. Ya da Nazan Bekiroğlu’nun dediği gibi ‘Anlatamamaktan doğuyor şiir. Anlatamadıkça canı acıyor şairin, canı acıdıkça şiir geliyor.’ Bu açıklamaya şunu ilave edebiliriz sanırım; çaresizliğine ağlamak da bir çeşit şiir söylemektir. Mehmet Akif Ersoy’un ‘Ağlarım, ağlatamam; hissederim, söyleyemem/ Dili yok kalbimin, ondan ne kadar bîzarım!’ mısraları konuyu kapattıracak kadar derin ve bütün konuyu idrakimize sığdıracak kadar anlamlıdır. Şiirin musiki ile olan bağı ise ayrı bir araştırma konusudur. Konularına, teknik özelliklerine, edebi akımlara ve üretildiği dönemlere göre şiir tasnif edilse de, türlere ayrıştırılsa da şiir şiirdir. Valéry’in ifadesiyle ‘Gerçek şiirin, asıl sanat eserinin kendi varlığından başka bir amacı yoktur. Kendisinde başlar, kendisinde biter. Bütün soyluluğu da buradan gelir.’ Annemin ninnisi, suların şırıltısı, kuşların cıvıltısı, rengârenk çiçekler, masmavi gök, o kirlenmemiş doğa hep şiirdi. Komşuların sesi, babanın sesi; sevginin sesiydi ve sevginin sesi şiirdi. Az büyüyünce tekerlemeler, ninniler, şiirimsi hikayeler, menkıbeler, ocak başı sohbetleri hep şiir gibiydi.”

NACİ GÜMÜŞ KİMDİR?

Hayat öğrencisi, mustarip, garip bir öğretmen emeklisi. Şiir yazan, acılarını içine akıtan, fikir çilesini yazıya döken, derin düşüncelerini psikolojik ve sosyolojik nedenlerle kendine saklayan sessiz, mahzun, duygulu, duyarlı bir insan. 1951 Ergani doğumlu. İlk, orta, lise ve öğretmen okulunu Ergani’de bitirdi. Lisansını Anadolu Üniversitesi Türkçe Bölümü’nde tamamladı. Hatay, Elazığ ve İzmir illerinde 15 yıl köy öğretmenliği yaptı. 1976 yılından bu yana İzmir ilinde değişik okullarda tam 44 yıl öğretmenlik ve idarecilik görevlerinde bulundu. Kültür, sanat ve edebiyat çalışmalarına ortaokul sıralarında başladı. Şiir, makale, hikâye, deneme, inceleme-araştırma yazıları ve desenleri birçok gazete ve dergide yayınlandı. Şiir, hikâye ve anı dallarında birincilik ödülleri aldı. 2003 yılında yayın hayatına başlayan “Gönül Sitesi” isimli web sitesi de internet dünyasında önemli bir yere sahip. 17 Ocak 1996 tarihinde İzmir Konak Zafer Müfredat Laboratuvar İlkokulu müdürü iken emekliye ayrıldı. Tam bir yıl aradan sonra sevdiği mesleğine açıktan atama ile yeniden başladı. 4 Ocak 2016 tarihinde, görevlendirilmeyle kurucu müdürü olduğu eğitim müzesinden ikinci kez yaş haddinden emekliye ayrıldı. Türkiye Yazarlar Birliği (TYB) İzmir Şubesi’nin kurucu üyelerinden ve Yönetim Kurulu üyesi. Evli, 3 çocuk babası ve dört torun dedesi.