Merhaba sevgili anneler. Bugün çocuklarımızda zaman zaman karşılaştığımız hırçınlık ve şiddet türü davranışları ele alacağım. Saldırganlık ve şiddet konusunda neler yapabilir ya da neler sakıncalı.

Öncelikle çocuğumuzda şiddet eğilimini nasıl anlarız? Çocukların şiddete eğilimi çevresindekilere özellikle arkadaşlarına davranışlarından anlaşılabilir. Arkadaşların bir hatasında aşırı sinirli davranmak, gereksiz tepki vermek, hakaret etmek, bir şey fırlatmak, itmek, rencide etmek gibi davranışlarından fark edilir. Tabi direk vurma, tekme atma şiddetin en belirgin türü olan fiziksel şiddet örneğidir.

Çocuğu şiddete yönelten birçok etken olabilir. Saldırganlık bir dürtüdür ve şiddet saldırganlığın davranışa yansımış halidir. Öfke duyguları saldırgan davranışları artırır. Bir dürtü olarak saldırganlığı ve öfkemizi artıran birçok sebep olabilir. En önemlisi engellenme duygusudur. İstediğimize sahip olamama, engellenme, arzuladığımız şeyi yapmama gibi. Bir davranış olarak şiddet davranışları öğrenilebilmektedir. Çevremizdekilerin davranışlarından da şiddet öğreniliyor. Çocukların çevresindeki yetişkinler sorunlarını çözme yolu olarak şiddete başvurursa çocuklar bu şiddeti model alabilirler. Çocuklar şiddeti en çokta TV de izlediklerinden ve bilgisayarda oynadıkları şiddet oyunlarından öğreniyor ve model alarak uyguluyorlar.

Peki bu durumun önüne nasıl geçebiliriz? Çocukların gösterdiği şiddet davranışlarının arkasında öfke veya depresyon yatar. Çocuklar öfkelendiğinde bu duyguyu ifade edemediklerinde şiddete başvururlar. Bu saldırganlığın nedeni araştırmak ve çocuğun duygularını ifade etme şansı vermek çocuğun saldırgan davranışlarını önlememize destek olur. Çocuklar ister öfkeden ister depresyondan saldırgan davransınlar yaşlarına uygun terapi desteği almalılar. Küçük çocuklarda oyun terapileri bu desteği sağlamaktadır.

Şiddet gören çocuğu nasıl anlarız. Şiddet çok zor bir konudur. Özellikle aile içi şiddet gören çocuk olsun anne olsun bu durumu ailenin bir sırrı olarak saklamayı tercih ederler. Bu alanda bilimsel araştırma yapmak bu nedenle zordur. Eğer çocuk birden şiddet görmeye başladıysa davranışlarında değişiklik olmaya başlar. Örnek çok mutlu ve konuşkan bir çocuk mutsuz ve içine kapanık olmaya başlar. Şiddete maruz kalan çocuklar kırılgandır, sessizdir, öz güveni düşüktür. Bazen bunun tam tersi olan çocuklarda vardır şiddet gördüğünü gizlemek adına daha güçlü görünmek için daha saldırgan davranabilir. Şiddet durumları ise görsel olarak çocuktaki morluklardan anlaşılır.

Günümüzde çocuk yetiştirmek gerçekten büyük bir sabır ve emek gerektiriyor. Günümüzün zorlaşan giderek yabancılaşan sanallaşan ilişkilerinin olduğu ortamda çocuklarıyla ilişkileri çok önemli bir yere sahip. Çocuğunuzla güven ilişkisini iyi kurmanız gerekiyor. Bunu kurmak için ise birlikte aktivite yapmanız gerekiyor. Mümkün olduğunda telefon, TV, PC ve diğer teknolojik cihazlar olmadan baş başa kalarak sohbet etme saatlerinizin olması gerekiyor. Eğer iletişim problemleri yaşıyorsanız mutlaka profesyonel destek alarak bunu aşmanız gerekir. Eğer çocuk kendi odasına kapanıyor ve aile ile pek paylaşımda bulunmuyorsa aile mutlaka destek almalıdır. Çocuğun arkadaşlarıyla bir problemi olabilir ve bu konuyu içine atar ve giderek içine kapanır ve depresyona girebilir. Bu durumda okul başarısı düşer, kendini eve kapatır, arkadaşlarıyla iletişim kurmaz, anne babasına hırçın davranabilir.

Bir çocuk şiddet görüyorsa bu ister yetişkinler tarafından ister yaşıtları tarafından olsun oda şiddet davranışı göstermeye meyillidir. Yani şiddet gören çocuk istismar edilen çocuk istismarcı olduğu gibi şiddet gören bir süre sonra şiddet gösteren olur. Bu nedenle okullardaki şiddet davranışları da artmaktadır. Huzurlu sağlıklı mutlu pazarlar. Sevgiyle Kalın…