Maçta çok gol pozisyonu yakaladık ama aynı zamanda da 3-4 net pozisyonda rakibe verdik. 40 bin kişinin karşısında A milli futbol takımının Letonya’yı dağıtması bekleniyordu. Futbol gerçeklikleri bunun böyle olmayacağını gösterdi. Kendi sahasına kapanacak ve tek silahı kontra atak olacak bir takıma karşı beklerinizin hücuma katkıları önemlidir. Bekler hücuma katılmalı ki hücum hattında genişlik yaratabilelim. Fatih hoca buna rağmen Şener’i yanında oturtup Ozan’ı sağ kanata sürünce bekimizin birinden hücumda faydalanamadık. Hücum bölgesinde genişliği sağlayamayınca top göbekte sıkıştı. Bu da daha etkili atak yapamamamıza neden oldu. Buna rağmen Volkan’la çok net pozisyonlar yakaladık. Oyun devamlılığını sağlayamadığımız ve dönen toplara yeterli baskıyı kuramadığımızdan kalemize rakip takım tehlikeli ataklar gerçekleştirdi.

İkinci yarıda Fatih Terim’in Şener değişikliği ve Ozan’ı asıl mevkii orta sahaya sürmesiyle hücum zenginliğimiz arttı ve sonucunda golü bulduk. Bundan sonrasında Fatih Terim Burak’ı çıkartıp Mehmet Topal’ı oyuna alınca takımda bu skoru koruma içgüdüsü oluştu. Kenardaki hoca rakipten çekindiğini gösterince saha içindeki futbolcularda bocalamaya başladı. Büyük takım o saatten sonra böyle bir rakibe top bile göstermez. Biz ne yaptık pozisyon verdik ve sonucunda golü yedik. Maçlar kazanılır kaybedilir ama ruh çok başkadır. Milli takım oyuncularında bu ay yıldızlı formanın değerini anlayan hiçbir gösterge yoktu. Profesyonellik adı altında paranın duyguları satın aldığı şu dönemde oyuncuların kulüp takımında değil bu ülkenin milli takımında oynadıklarını ve 70 milyon insanı temsil ettiklerini hatırlamaları lazım. Hollanda’nın önüne geçip en azından eleme maçlarına katılma şansımızı da riske attık. Önümüzdeki maçta Hollanda’yı yensek bile bu takımın Çek Cumhuriyeti’ni mağlup etmesi o kadar kolay görünmüyor. Yani anlayacağımız bir kez daha Avrupa Şampiyonası bizsiz oynanacak.