Herkes Kapısının Önünü Süpürürse
Çağdaş Cantürk
canturkcagdas@gmail.com
Nane Limon Mevsimi Doğa ne müthiş! - 31.10.2018
Girişimcilik Destekleri - 19.10.2018
Ayıplanmak - 10.10.2018
Vasıfsız İnsan Fazlalığı - 26.09.2018
Kaşla Göz Arası - 13.09.2018
Emlak Fiyatları - 05.09.2018
Doğu Seyahatim - 29.08.2018
Yaşanılmaz Yaşam Alanları - 15.08.2018
Mantıksız Dolar Yükselişi - 08.08.2018
Yaşadığın Şehirde Yaşayamaz Olmak - 01.08.2018
İnsan Nasıl Yaşar - 25.07.2018
Bu Deniz Kimin? - 04.07.2018
Seçim Gürültüsü - 13.06.2018
Bayram Sakinliği - 20.06.2018
Turizme Dair - 30.05.2018
Mezuniyet - 23.05.2018
Oksimoron - 16.05.2018
Boy Sırasını Yengeçten - 10.05.2018
Çıraklığını Yapmadığın İşin Ustası Olmak - 02.05.2018
Çocuk Olmak - 25.04.2018
Ne Yazıyorsam Hayvanseverliğimden! - 18.04.2018
Bindiğin Dalı Kesmek - 11.04.2018
Bir Zaman Dilimi Olarak Hayat - 04.04.2018
Hayatı Iskalama - 28.03.2018
Manzarayı Görmek İçin Yukarı Tırmanmak - 21.03.2018
Sosyal Medyanın Çirkin Yüzü - 14.03.2018
Ticaretten Haberler - 07.03.2018
Soy Ağaçları - 28.02.2018
Çocuk - 21.02.2018
Hop Sakız Adası - 14.02.2018
Güncelleme - 07.02.2018
Ar-Ge ve Otomobil Üzerine - 31.01.2018
Okula Mola - 24.01.2018
90lar - 17.01.2018
Cumbalı İzmir - 11.01.2018
Trendleriyle Yeni Yıl - 03.01.2018
Karınca ve Ağustos Böceği - 27.12.2017
Algıda Açıklık - 21.12.2017
Şeker Portakalı ve Zeze - 13.12.2017
Kültür Sanat Etkinlikleri - 06.12.2017
İlk Yağmurun Telaşı - 29.11.2017
Ölü Toprağı - 22.11.2017
İstanbul İzmir Arası - 15.11.2017
Hazır Bilgi - 08.11.2017
Ütopyalar Güzeldir - 01.11.2017
Kahkaha - 25.10.2017
Dönüşüm - 18.10.2017



Toplum, toplu yaşayan insanların ortak tepkileri, bazen pek de mantıklı çalışmaz. Doğada bulunan müthiş denge, insanlıkla beraber değişmiş olsa gerek. Toplu yaşama, ortak ve benzer tepkiler verme hayvanlarda ve bitkilerde oldukça stabil ve rastlanılan bir durum. Fakat insanlarda aklın kullanılabilirliğiyle beraber sağlanan bazı seçme şansları mevcut. Bu seçimler, doğanın dengesine ters işliyor zaman zaman.
'Ben çok bal yaptım, kendi yiyeceğim kadar balım var. Artık ben çalışmayacağım, kışı bu kadar balla rahat geçiririm nasıl olsa' diyen bir arı olabilir mi acaba? Zannetmemekle beraber, destekliyorum da. Fikrinin ve itiraz yeteneğinin olmasını takdir ederdim. Olayın mantıksız olmasına karşın, bir durum karşısında açık bir şekilde fikrini söyleyebilmek, kıymetlidir. Ama doğa dengelidir tezim, kovanda kışın yeni doğan arıların açlıklarının göz önünde bulundurması ve arıların ekstra bal yapma aşkını doğrular nitelikte. Doğa, neslin devamına odaklanmıştır. Nitekim arılar da, kışın çiçeklerin olmadığı bir anda, yeni doğacak arıları doyuracak kadar bal yapmakla sorumlu hissederler.
İnsan?
İnsan da benzer tepkilerle, çocuklarının sorunsuz gelişiminde en öncelikli rolü oynayan canlılardır. Fakat komün olarak sergiledikleri davranışlar, doğadakinin aksine işlemekte. Toplu olarak yaptıkları eylemlerde bile kendi içlerinde mutabakat sağlamakta zorlanabiliyorlar. Fakat bunlara rağmen, ortak bir payda için en kalabalık nufüsü sağlayabilen canlılar, yine insanlardır. 1 milyar kişinin aynı ülke vatandaşı olarak yaşaması buna verilebilecek en uç örneklerdendir. 1 milyar üyesi bulunan karınca, arı kolonisi olduğunu zannetmiyorum.
Fakat insan bencilleştikce, komün yaşamın faydalarını gözardı etmeye başladı. Günü kurtarma çabası, geleceğin parıltısının önüne geçti. Herkes, kapısının önünü süpürürse, bir kent temiz kalır diyen insanların yerini, gülerek yere umarsızca çöp atan insanlar aldı. Elindeki çöpten kurtuldu fakat, yaşadığı alanı kirletti. Yaşam kalitesini, yaşam alanını negatif etkileyerek düşürdü. Bencil insan, zarar vermeye başladı. Kendi bireysel olarak ötekilerden sıyrılmayı hedefledi. Bunu, ötekileştirdiklerini çiğneyerek yapmaktan kaçınmadı. Ezdi, kullandı, kandırdı ve tırmandı. Nasıl tırmandığı, yükselirken ezdiği onun için önemli olmadı.
İnsan kazanmak için vahşileşti. Bu vahşileşmek, etikten uzaklaştıkca hayvandan da farklılaştı. Avını paylaşan aslan gibi vahşileşmek değil bu. Sadece meyvesi lezzetli olan ağaçlara güneşin yansımaması gibi de değil. İnsanın vahşiliği, diğer insanlara zarar vermekten çekinmeyen bir vahşilik. Eğitimle şekillenebilen, hırslarla kandırılabilen, ego ile kontrol edilemez bir hale gelen vahşilik.
Toplumun faydasını, memleketinin yararını, etrafındakilerin iyiliğini düşünmeyen insanlara karşı diyeceğim şu ki, elmasın bile kömürlerin arasından çıktığı evrende, son insanın içindeki parıltı da sönmedikten sonra, bencillik asla kazanamayacaktır. İnsan, ötekine her zaman muhtaç olacaktır.