TOBAV, 30 yıllık bir mazi

ONURHAN ALPAGUT - Devlet Tiyatroları Opera ve Bale Çalışanları Yardımlaşma Vakfı (TOBAV) İzmir Şubesi, açtığı kurslar ve burslu eğitimlerle sanatın sevdirilmesi ve yaygınlaştırılmasını amaçlıyor. Şubenin en büyük özelliği ise diğer şubelere göre teorik olan projeleri pratiğe dökebilmesi. İzmir TOBAV Başkanı Hale Gökalpsezer'den vakıf olarak yapılan çalışmalar ile ilgili bilgi aldık

Kendinizden bize bahseder misiniz?

Ben İzmir Tiyatro Opera ve Bale Vakfı Başkanı Hale Gökalp Sezer. TOBAV İzmir'in 6. dönem başkanıyım. Daha önceki dönemlerde yönetim kurulunda yer aldım. TOBAV ile 7 yıllık bir geçmişim var. Aslında amatör ruh ile yıllardır bu vakfa gönül veriyorum. Belki bu emeklerim beni başkan olma noktasına getirdi. Karşılıksız gönüllü olarak burada çaba sarf ediyorum. Asıl görevim ise İzmir Devlet Opera ve Balesi’nde sahne ressamlığı yapıyorum ve Kardıçalan’da çocuklar ile çalıştığım bir resim atölyem var.

Resim atölyenizden kısaca bahsedecek olursak neler söylersiniz?

Resim atölyem K2 sanat merkezinde yaklaşık 8 yıllık bir atölye. Resim sanatçısı olduğumdan ve resim her yerde çalışılamadığı için Virginia Woolf’un da dediği gibi 'Kendime ait bir oda.' Orası benim için atölye de… Hem kendi resimlerimi yapıyorum hem de çocuklar ile çalışıyorum.

TOBAV'ın kuruluş amacı nedir?

Tiyatro Opera ve Bale Vakfı olarak amacımız sanatı insanlara sevdirmek ve yaygınlaştırmak. Bu dilekle kurulan bir vakıf çalışanlarının kimlik ve sosyal haklarının da koruyucusu konumunda da bir görevi var. Yaklaşık vakıf olarak 30 yıllık bir geçmişe sahip TOBAV. İzmir ise 15 yıldır faaliyette. İlk olarak İzmir TOBAV bir şube olarak kuruldu ancak daha sonraları müdürlük haline geldi.

İzmir TOBAV neler yapar?

İzmir TOBAV olarak yapının en dinamik üyesidir. Açtığımız kurslar, burslu eğitimler ile sanatın sevdirilmesi ve yaygınlaştırılması konusunda üstün bir performans sergiliyoruz. TOBAV olarak en büyük gururumuz ise düşündüğümüz pek çok projeyi hayata geçirmek. Yaptığımız projeleri hayata geçirmek bizi en mutlu kılan gururlandıran özelliğimiz.

Vakıf olarak ne gibi etkinlikler düzenliyorsunuz?

Son dönemde çok güzel ve başarılı etkinlikler gerçekleştirdik. İzmir Piyano Festival'inde vakıf olarak etkin bir katılımımız oldu. Bunun gibi pek çok festival projelerimiz, masterclass projelerimiz mevcut. Ayrıca İzmir'de Orff eğitimini veren en etkin kuruluşuz. Şunu da belirtmek isterim Orff eğitimi sanata ilk adımdır. Çocuklara oyun ve ritim ile müzik eğitimidir. Vakıf olarak ilk amacımız estetik süjeler yetiştirmek. Bu anlamda küçük bir çocuğun elinde tutmak zaten yapılabilecek en güzel davranıştır. Çocuk, yetişkin, gençlik koro ve tiyatrolarımız mevcut. Buralarda enstrüman kursları ve oyunculuk eğitimleri veriyoruz. Ayrıca yeni kurduğumuz bir mandolin orkestramız var. Mandolin orkestramıza çok önem veriyoruz. Bizim mandolin eğitimini tekrar milli eğitim programına sokmak gibi bir amacımız da var. Ancak mandolinin tekrar toplum tarafından hatırlanması gerekiyor. Bu yüzden eski mandolin sanatçıları ile orkestra kurduk. Amacımız genç nesil öğretmenlere mandolini tanıtmak. İleri de büyük bir mandolin buluşması düzenlemeyi düşünüyoruz.

İnsanların sanata ilgisini artırabilmek adına ne tür faaliyetlerde bulunuyorsunuz?

Sanatın bir kültür olması açısından hedefimiz öncelikli olarak çocuklar ve gençler. Biz eğer çocuklara ve gençlere eğer yaşatır ve hissettirebilirsek bu yavaş yavaş toplumda bir dönüşüme sebep olacaktır. Bu anlamda en doğru şeyi yaptığımızı düşünüyorum. Ancak biz vakıf olarak insanlara sanatı yaygınlaştırmak veya sanatı sevdirmek adına çok ciddi bütçelere sahip değiliz. Elimizden geldiği kadar gençleri ve konservatuar öğrencilerini desteklemek adına bir şeyler yapıyoruz ki bu iş gelişsin ve dönüşsün. Bu anlamda TOBAV genç projemiz var. Tamamen devlet konservatuarlarında okuyan öğrencilere destek projesi. Öğrencilerin konser vermelerini sağlıyoruz. Onları burs imkanları ile tanıştırmak amacı ile aracı olmaya çalışıyoruz.

Türk İnsanın sanata bakışını bize değerlendirir misiniz?

Bizim toplumumuzda sanat bir kültür anlayışı değildir. İnsanlar yemek yemeğe ihtiyaç duyduğu gibi sanata ihtiyaç duymazlar. Diğer batılı toplumlara göre bu yönümüz eksik. Bu anlamda öncelik yaşamı estetize etmeye ihtiyacımız var diye düşünüyorum. Bir insanın sanata ilgisi ancak bu şekilde artabilir. Bizim toplumumuzda sanat politikalarında şöyle bir durum söz konusudur; önce insan doymalı ki, ondan sonra sanata gitmeyi düşünebilsin. İşin gerçeği bu değildir. Bu da sanatın bizim kültürümüz olmamasından kaynaklanan bir durumdur. Ülke olarak sanat politikamızı değiştirmeli yöneticilerin sanata bakış açılarını değiştirmeliyiz. Eğitimde sanat eğitimi çok farklı olmalı. Bir resim, müzik dersi ile  sanat eğitimi olmaz. Sanat düşünmeyi ve sorgulamayı gerektirir. Siz eğer çocuğa neden sorusunu sormayı öğretmeyi düşünmüyorsanız sanat kişinin hiçbir zamanında hayatına giremez.

15-25 Nisan arası biliyorsunuz ki sanat haftası sizin bu hafta ile düşünceleriniz nedir?

Bir sanat haftasının yapılması insanların bu konuda bir şeyler düşünmeye sevk edilmesi güzel. Sanat toplum için neden gereklidir sorgusu biraz daha konuşulursa, irdelenirse bunlar hep sanat açısında artılar. Sanat toplumu evrimleştiren enstrümandır öncelikle kişileri düşünmeye, anlamaya yönelten önemli bir yapıdır. Birey olma yolunda sanat insanı eğitir. Yaşamı estetize eder. Sanatın yemek, içmek kadar gerekli olduğunu düşünenlerdenim.

Devlet ve belediyelerden sizce sanata yeterli destek var mı?

Belediye'den yeterli desteği görebiliyoruz. Ancak bu yeterli midir? Tabii ki hayır. En azından görüyoruz diyebiliyoruz. Tam manası ile devlet politikalarının komple değişmesi lazım. Gelen TÜSAK yasa tasarısı ile devlet kurumlarının tamamı ile devlet tarafından desteklerinin kesilmesi olasılığı gündeme geldi. Gelen tasarı ile birçok kurum ve kuruluşun tarihe karışması söz konusu. Sanata bakılan bu gözle devletin desteği yeterli diyemem.