2012-2013 eğitim-öğretim yılından itibaren uygulanmaya konulan 4+4+4 düzenlemesi ile birlikte Türkiye’de artık çırak yetiştirilemediğini vurgulayan Başkan Güvenli, “Sistemin ceremesini çekiyoruz” dedi
SULTAN GÜMÜŞ KAYA - ÖZEL HABER
İzmir’de gelinlik ve abiye satışı yapan her 10 dükkandan 5’inin kapısında ‘Eleman Aranıyor’, ‘Makineci Aranıyor’ yazısını görmeye başladık. Özellikle de gelinlik ve abiye mağazalarının yoğunlukta olduğu Mimar Kemalettin Caddesi’nde bu duyurular artış gösteriyor. Makineci, kesimci, el işçisi ve monteci ihtiyacı her geçen gün artarken, İzmir Terziler ve Konfeksiyoncular Odası Başkanı Mustafa Güvenli, yaşanan süreci gazetemize aktardı. 2012-2013 eğitim-öğretim yılından itibaren uygulanmaya konulan 4+4+4 düzenlemesi ile birlikte Türkiye’de artık çırak yetiştirilemediğini vurgulayan Güvenli, “18 yaşında liseyi bitiren bir çocuğa biz ne öğretebiliriz? 4+4+4 eğitim sisteminin ceremesini çekiyoruz. Eskiden okuyan okurdu, okumayan ise mesleğe yönelirdi, çıraklıktan başlardı. Atölyenin tozunu liseli yıllarda yutardı” dedi.
Öte yandan, eleman açığını kapatmak amacıyla İstihdam İçin Mesleki Eğitim Programı’yla (İMEP) dikiş kursları düzenlediklerini de kaydeden Başkan Güvenli, kursiyerlere her gün için 90 lira ücret verilmesine rağmen müracaatın çok az olduğunu söyledi.
ZATEN BİR AÇIĞIMIZ VARDI
“Oda olarak eleman yetiştiriyoruz ama yine de sektöre gençler tarafından talep çok az” diyerek sözlerine başlayan Başkan Mustafa Güvenli, “Salgın döneminde, arkadaşlarımızın bir kısmı kepenk indirdi; başka sektörlere yöneldi. Karantina bitince ise serbest bölgedeki bazı büyük tekstil firmaları çarşıdaki birçok elemanı topladı. İyi de bir maaş verdiler, güzel iş imkanı sundular. Dolayısıyla bünyemizde yer alan birçok insan da oraya gitti. Zaten bir açığımız vardı şimdi makas daha da genişledi, eleman bulamıyoruz. İzmir Esnaf ve Sanatkarlar Odaları Birliği Başkanı Zekeriya Mutlu ile beraber bu işe el attık. ‘Ne yapabiliriz?’ noktasında istişarelerimiz oldu. İstihdam İçin Mesleki Eğitim Programı kapsamında makineciliğe dair kurslar veriyoruz. Burada yetişen gençlerimizi piyasaya kazandırmaya çalışıyoruz” bilgisini paylaştı.
GENÇLER TEKSTİLE YÖNELMİYOR
“İşin doğrusunu söylemek gerekirse gençler tekstile yönelmiyor” cümlelerine dikkat çeken Başkan Güvenli, şunları ekledi: “Düzenlediğimiz kursa dahi katılım çok az. Kursa gelen her gence günlük 90 lira harçlık veriyoruz. Aynı zamanda iş garantisi sunuyoruz. ‘Kurstan çıktıktan sonra iş vereceğiz’ dememize rağmen gelmiyorlar. 18 yaşında liseyi bitiren bir çocuğa biz ne öğretebiliriz? 4+4+4 eğitim sisteminin ceremesini çekiyoruz. Eskiden okuyan okurdu, okumayan ise mesleğe yönelirdi, çıraklıktan başlardı. Atölyenin tozunu liseli yıllarda yutardı.” Sektörde Türkiye’nin, dünyada sayılı ülkelerden biri olduğunu kaydeden Başkan Güvenli, “Bu yüzden eleman açığını kapatmak zorundayız. Bu işi öğrenen kişilerin iş bulma sıkıntısı olmaz, ancak genelde firmalara 30 yaşın üstündeki kişiler başvuruyor. 20’li yaşlardaki gençleri bulmakta zorlanıyoruz. Dikiş kurslarına katılanların yüzde 40’ı Türk, yüzde 60’ı ise Suriyeli. Türk kursiyerlerin de ilgi göstermesini istiyoruz, çünkü tekstil sektöründe elaman ihtiyacı had safhada” şeklinde konuştu.
GELİN, İŞ ÖĞRETELİM!
Çıraklık Mesleki Eğitim Okulları’nın öneminden de bahseden Başkan Güvenli, son olarak şöyle bir çağrıda bulundu: “Oradan bize kursiyerler geliyor. Fakat hiçbir şey bilmiyorlar. Onların o okullarda öğrendiği ise bizim pratikte yaptığımızdan apayrı bir dünya. Monteci özellikle düz makineci sıkıntımız var. Gelinliği, abiyeyi dikecek makineci bulamıyoruz. Eleman sıkıntısı Türkiye’nin genelinde var. Bakınız, tekstilde İzmir, özellikle gelinlik konusunda dünyaya açılan bir kent. Sadece gelinlikte, abiyede değil, eşofman üreten fabrikalarda dahi eleman sorunu yaşanıyor. Odayı arayıp, ‘eleman gönderin’ diyenler oluyor. Geçenlerde Konak Kaymakamı ile de bir görüşmemiz oldu. Bu kursları daha fazla yapmamızı arzu ediyorlar. Kursa en fazla müracaat eden ise Suriyeli vatandaşlar. Türkiyeli gençlerimiz de gelsinler. Buradan onlara tekrardan seslenmek istiyorum; gelin, iş öğretelim, sizi iş hayatına kazandıralım. Bugün bir makinecinin serbest piyasada aldığı maaş 10 bin liranın üzerinde. Buyurun gelin.”