Çömlekçi kardeşler mesleği öğrenmek isteyen çıraklar arıyor

Ankara'nın Gölbaşı ilçesinde yarım asrı aşkın süredir çömlekçilik yapan 3 kardeş, mesleklerini genç nesle aktararak yaşatmak istiyor.

Babalarından öğrendikleri çömlekçiliği aynı atölyede çalışarak sürdüren 67 yaşındaki İbrahim Önen, 64 yaşındaki Ahmet Önen ile 60 yaşındaki Mustafa Önen, meslekte yaklaşık yarım asrı geride bırakmanın gururunu yaşıyor.

Ankara Esnaf ve Sanatkarlar Odaları Birliğince (ANKESOB) 2021'de kentte "Yılın Ahisi" seçilen Önen kardeşler, yaptıkları ürünlere olan ilginin azalmasının yanı sıra mesleği devredecekleri genç kuşağın olmamasının üzüntüsünü duyuyor.

Ağabey İbrahim Önen, yaptığı açıklamada, 1968 yılında henüz 12 yaşındayken mesleğe babasının yanında başladığını söyledi.

Daha sonra kendilerine kardeşlerinin de katıldığını anlatan İbrahim Önen, "3 kardeş olarak Ankara'da çömlekçilik yapan sadece biz kaldık. Ölünceye kadar da devam ettirmek istiyoruz. Benden sonra Ahmet kardeşim başladı. En küçüğümüz Mustafa ise liseyi okuduktan sonra atölyemize geldi." dedi.

İbrahim Önen, çömleğe ilginin eskiden daha çok olduğunu ancak zamanla rağbetin azaldığını ifade ederek, "Su testisi, peynir çömleği, reçel çömleği için testileri sırlardık. Su küpleri yapardık, sular onlarda saklanırdı. Şimdi maalesef şişe ve petler çıkınca üretim bayağı bir düştü." diye konuştu.

"Onlar ağzının tadını biliyor, hala testiden su içiyor"
Ortanca kardeş Ahmet Önen ise ürünlerini daha çok yaşı ileri olanların tercih ettiğini belirterek, "Çünkü onlar ağzının tadını biliyor, hala testiden su içiyor." ifadesini kullandı.

Yaptıkları testilerin gelin alma törenlerinde, kınalarda kullanıldığını anlatan Ahmet Önen, "Bir geleneğimiz var, bereket olsun diye testilerin içine buğday, şeker ve para koyarlar, gelin kapıdan girerken kırarlar. Şimdi yaptığımız testilerin genelde kullanım amacı budur." dedi.

Ahmet Önen, mesleğini gelecek kuşaklara aktarmak istediğini söyleyerek, şöyle devam etti:

"Bizim buraya kim gelirse gelsin kapımız açık. Arzu eden olursa gelirse öğretiriz. Bizler bu mesleği bıraktıktan sonra kimsenin olmaması en büyük üzüntümüz. Mesleğimizin gençlere aktarılmasını istiyoruz."