Edebiyatın her alanında olduğu gibi çocuk edebiyatında iktidarda olan yıldız yazarları var. Gazetelerin kültür-sanat sayfalarının kitap eklerinde tanıtılır, eleştirmenler tarafından okura önerilir, kıdemlidir etkinliklerde, panellerde, vardır. Star yazarlar birer puttur, dokunulamaz. Yayın organlarında edebiyat iktidarının yıldız yazarları hakkında bir tek olumsuz eleştiri bulamazsınız ama yıldızlar çok rahatlıkla yazabilir. Onların kitaplarında karakter, olay örgüsü, kurgu olmamasına rağmen edebiyat iktidarının kitap eklerinde “başyapıt” diye övgüler yapılır. Bazı okurlar kitapçılara gidip gözlerine çarpan kitapları alır. Çoğu ebeveyin okuyacağı kitapları ya da çocuğuna okutacağı kitapları seçerken gazetelerin kültür sanat sayfalarına veya kitap eklerine bakar. Kitap eklerinde, kültür sanat sayfalarında tanıtılan, övülen, kitapçılarda vitrinlere konup gözlere sokulan kitaplar hep aynı tip kitaplardır.

Kitap ekleriyle, kültür sanat sayfalarıyla, ödülleriyle, eleştirmenleriyle, yıldız yazarlarıyla devasa bir edebiyat iktidarı vardır. Bu mecralarda kimin anlayışı hâkimse edebiyatta iktidarda onlardır. Edebiyata ve edebiyat iktidarına karşı Tacim Çiçek sivri dillidir ve doğru bildiğini söylemekten çekinmez. Doğruları söylemekten çekinmeyen ve göz ardı edilemeyecek bir yazın emekçisinin çocuğa ve çocuk edebiyatıyla ilgili bakışı olmalıdır. Çocuk edebiyatına bakışını soL gazetesinde 12-15/2013 tarihleri arasında yazdığı yazılarda dille getirmiştir. O yazılar bütününden aldığım bazı bölümleri ve kitapları için yazılanların virgülüne dahi dokunmadan sizle paylaşmak istiyorum.

Her dış uyaran kendine benzeyen şeyler anımsatır insana. “Çoğumuza göre olması gereken ve zaten çocuk edebiyatının doğasında var olan, çocuk edebiyatı yapıtlarının çocuklara büyüdüklerinde de kitap okumalarının ve kültürlü olmalarının kitaplardan geçtiğini sezdirmesi, sevdirmesidir. Ülkemizdeki çocuklar, başka ülkelerin çocukları gibi evlerinde, okullarında, sokaklarında, mahallelerinde, işyerlerinde, ülkelerinde şiddetten, geçim sıkıntılarından, insana dair tüm gerçekliklerden uzaklar. Bu, doğanın diyalektiğine aykırı bir kere! Çocuklardan oldukça uzak insanların bakış açısı olabilecek türden diyeceğim. Yaşam, dünyanın hiçbir yerinde tozpembe değil. Gözlerimize taktığımız pembe at gözlükleriyle de her şey tozpembe olmayacaktır. Yaşamı ve insana dair her şey zıtların birliği ve karşıtlığı içindeyse bu olumsuzlukları ve yaşamın diğer olumsuzluklarının dozajını iyi ayarlayarak çocuklara aktarmalıyız. Fanus içinde bir süs balığı gibi bütün yaşam olumsuzluklarından uzak yetiştireceğiniz çocuklar o çizgiyi aştıkları an, yani kendileri gerçekleri gördüklerinde, hepimizden hesap soracaklar. Dünyada ve ülkemizde çocukların yaşadığı, burnumuzun direğini sızlatan gerçeklikleri dillendiren çocuk edebiyatı ürünleri oldukça çok… Olmaya da devam edecek. Çünkü “İnsanlar hangi düzeyde ortam yaratırsa, ortam da aynı düzeyde insan yaratacaktır.” saptamasını yapan Karl Marks çok haklı. Şaban Akbaba’nın yaptığı bir röportajda çocuk yapıtlarında şunların olmasına değiniyor. “Dilin yalın, hedef çocuklara uygun, konu akıcı olmalı. Paylaşımcı, hoşgörülü, birlikte üretmeyi ve güçlükleri yenmeyi, öğrenmeyi, doğaya, doğal hayata ve insani değerlere sahip çıkmayı öne çıkaran, fakat bütünüyle öğretici olmayan, düşsel dünyalarla; gerçeklikleri birbirine karıştırmayan özellikler de taşımalı.” diyen Tacim Çiçek; Bu zamana kadar 26 kitap yayınlamış bunlardan 13 ‘ü çocuklar içindir.