Dönüşümün görünmeyen kiri..!

DİLEK BAKIRKAYNAK

İzmir’in tüm semtlerinde arabalarla, kamyonetlerle çöp toplayarak geçimini sağlamaya çalışan işsiz ve yoksul vatandaşlara rastlamak mümkün. Belki de birçok kişinin uzak kaldığı, görmezden geldiği bu insanları dinleyerek sorunlarına ortak olup sıkıntılarını kamuoyu ile paylaşmak istedik. Bayraklı Manavkuyu’da dolaşırken çekingen bir tavırla gazetemize sıkıntılarını dile getiren vatandaşların isimlerini almadık. Birçoğu ailesinden habersiz ekmek kazancı için mücadele verdiklerini söyledi. Ne yazık ki, bir zamanlar halkın yanında olan emekli polis ve bir zamanlar bilgilerini paylaşarak kültürlü nesiller yetiştirmeye çalışan emekli öğretmenlerin de arasında bulunduğu toplayıcıların ürkek bakışları içler acısı. Devlete hizmet vermiş olup ya da iş bulamadığından bu iş ile uğraşanların da tek bir ortak noktası gururlarının zedelenmeden ekmek parası için ailelerinden habersiz bu işi yapıyor olması. Türkiye genelinde dev bir çöp ayrıştırma sisteminin dişlisi gibi çalışan toplayıcılar başta İstanbul olmak üzere Türkiye genelini sokak sokak parselleyen toplayıcılar şirketlerin kontrolünde çalışıyor. Sokaklardan toplanan kağıt, plastik, demir belirli merkezlerde toplanıyor. Buralarda önce aracılar, ardından şirket temsilcileri tarafından alınıyor.

“EKMEK DEĞİL, İŞ İSTİYORUZ”

“Ne bulduysak onu satıyoruz” diyen 55 yaşında adını vermek istemeyen toplayıcı, “Geçinmeye çalışıyoruz. Bizler ekmek istemiyoruz, iş istiyoruz. Hırsızlık olmayacak ki, bizler de geçinebilelim. Bizler yiyecek, içecek, ekmek istemiyoruz. İş istiyoruz. Bugüne kadar bir çok işte çalıştım. Fakat bu durumdan ailemin haberi yok. Bir tanıdık görecek diye diken üstünde ekmek parası kazanmaya çalışıyoruz” dedi.

“YEŞİLKART ÇÖZÜM DEĞİL”

Yıllar önce Urfa’dan gelerek İzmir’e yerleşen 24 yaşındaki A.Ç, daha önce bir çok iş başvurusunda bulunduğunu fakat geri dönüş olmadığını, geri dönüş olanlarda ise köle gibi çalıştırdıklarını belirterek, “Kirada oturuyoruz. Yıllar önce Urfa’dan geldik, bu işi yaparak geçim sağlamaya çalışıyoruz. 20 yıldır İzmir’deyim daha önce asansör işi yapıyordum, az miktarda para verdiler. Yeşil kart ile idare ediyoruz. Mecburuz. 24 yaşındayım, evliyim ve bir çocuğum var. Gerisini siz düşünün” şeklinde konuştu.

“UNUTMAMAK GEREK”

Toplayıcıların sorunlarını dinleyerek kamuoyunda toplayıcıların unutulmaması gerektiğini ve özellikle sağlık koşullarının iyileştirilmesinin altını çizen Disk Emekli-Sen Konak 1 Nolu Şubesinin mevcut Şube Başkanı İbrahim Yılmaz, “Herkesin bir geçim sıkıntısı var. Geçinmek zorundayız. Fakat toplayıcıların arasında emekli polisi var, öğretmeni var. Onların en büyük sıkıntısı sağlık. En büyük problem bu, çünkü: tüm hastalıkları beraberinde getirebilir. Bir çoğu yeşil kart ile yaşamaya çalışıyor. Ülkede bir sorun var; iş sahası yok. Diğer sorunlar çözümsüz. Yeşil kartla ev geçindirilmiyor. Türkiye’deki büyük yara budur. Hükümetin, iktidarın bu konuda projeleri olmalı. Düzenli bir sistem olmalı, sağlık koşulları iyileştirilmeli ve toplayıcılar meslek sınıfına girmeli. Bu ayıp devletin ayıbı” şeklinde görüşlerini dile getirdi.