"Türkiye'ye yalın ayak geldik"

TANER UYANIKER - Bugüne kadar Suriyeli göçmenler için çok şeyler yazıldı çizildi. Kimimiz onların gelmesini istemedi, kimimiz ise kapılarını açmayı uygun buldu. Onlarla ilgili siyasetin tepesinde de çok çatışmalar oldu. Belki de çoğu kişi onların ne yaşadığını görmedi, görmek istemedi. Herkes onlar hakkında hatta onların yerine konuştu. Biz sözü onlara verdik. Konuştuğumuz Suriyelilerin anlattıkları orada yaşanılan vahşeti gözler önüne seriyor. Sözü onlara bırakıyoruz.

İlk konuştuğumuz kişi M.H,. 29 yaşında iki çocuğu var. Bir yıldır İzmir’de yaşıyor. 400 lira kira verdikleri evde akrabalarıyla beraber on kişi yaşam mücadelesi veriyor. Suriye’deki iç savaş, oradan kopuşları ve İzmir’de yaşadıklarını ise şöyle anlattı: “Halep’te duracak durum kalmamıştı. Biz de mecburen köyümüze dönmek zorunda kaldık. Sonra köye de geldiler. Köyü de bırakmak zorunda kaldık. Biz de buraya kaçtık”

"İSTEYEREK GELMEDİK"

İzmir’e amcasının oğlunun burada olması sebebiyle geldiğini belirten M.H., “‘İzmir’de ekmeğinizi çıkartırsınız’ dediler. Bizde İzmir’e geldik. İzmir iş olursa iyi, olmazsa kötü. Aynı şekilde İzmirlilerin kimisinin bakışı iyi kimisinin bakışı kötü. Burada yaşadığımız en kötü olay işsizlik. Bazen insanlar bize tepki gösteriyor. Geçen gün, yolda giderken biri önüme çıktı. Bana ‘siz geldiniz bize iş koymadınız işimizden olduk, sizin yüzünüzden kiralar arttı’ dedi. Biz buraya isteyerek gelmedik. Suriye’de her şeyimizi kaybettik. Buraya tek bir bavulla geldik” diye konuştu.

“SİGORTA YOK”

M.H., “Burada ayakkabıcılar sitesinde çalışıyoruz. İş olursa çağırıyorlar bizi o da haftalık 200 lira filan alıyoruz. İş yoksa evimizde oturuyoruz. Sigorta yapılmıyor tabi. Orada ayakkabıcılıkla geçiniyorduk. Evimiz vardı orada. Evimizin üstüne bomba düştü evimiz yıkıldı. Ekonomik durumumuz kötüydü” dedi.

"BUGÜN GİDERİZ"

Savaş bittikten sonra geri döneceklerini söyleyen M.H., “Savaş bugün bitse bugün gideriz. Ama çok zor 10 yıl düzelmez. Burada çok zorluk çekiyoruz. Bazen elektrik faturasını ödeyemiyorum. Yok ki nasıl ödeyeceksin. Türkiye’ye yalın ayak geldik” diye konuştu.  

"BİZ ALLAH’IN KULU DEĞİL MİYİZ?"

A. H. ise şunları söyledi: “Bizim bir sorumuz var. Türkiye’nin her yerinde yardım oluyor. Ama burada bize bir yardım yok. Buradan gitmeyi de düşünüyoruz. İstanbul, Gaziantep ya da Bursa’ya gitmek istiyoruz. Burada zorluklar içinde yaşıyorum. Beş çocuğum var 32 yaşımdayım en büyük çocuğum 9 yaşında. Ayakkabıcıda çalışıyorum. Her gün çalışamıyoruz. Bir de burada ev kiraları çok pahalı. Buradaki insanların bize bakışı hiç iyi değil. Bizim Suriyeli olduğumuzu anladıklarında bakışları değişiyor. Sanki biz Allah’ın kulu değiliz. Çoğu insan bize ev de vermiyor. Normalde yerlisinden daha fazla kira veriyoruz.”