Konteyner kentte üniversite hayali 

SULTAN GÜMÜŞ KAYA / ÖZEL HABER 

6 Şubat’ta yaşanan Kahramanmaraş merkezli depremde evlerini, yakınlarını kaybeden öğrenciler, kurulan konteyner kentlerde bu kez eğitimlerini kaybetmemek için mücadele veriyor! 

Yükseköğretim Kurumları Sınavı (YKS) sonuçları açıklanır açıklanmaz puanlarına uygun üniversite ve bölümleri araştırmaya başlayan gençler, depremin üzerinden yaklaşık 6 ay geçmesine rağmen halen konteyner kentlerde yaşam sürüyor. Şehirlerdeki enkaz dahi henüz kaldırılamamışken, ruhlarındaki enkaza inat YKS sınavına giren birçok depremzede öğrenci, kazandıkları takdirde ne yapacaklarını bilemediklerini söylüyor. 

GİTMEKTENSE KALMAK DAHA AZ ACITIYOR! 

Hatay’da kurulan konteyner kentte uzun süredir kalan bir öğrenci, yaşadığı tedirginliği ve kararsızlığı şöyle anlattı: “6 Şubat depreminde hem evimi hem de yakınlarımı kaybettim. Çok şükür annem, babam benimle. Zor günlerden geçtik, ne kadar anlatırsam anlatayım size tarif edemem. Hem çok iyi insanlar tanıdık, hem de insanlığın ne kadar kötü bir hale geldiğini gördük. Tüm duyguları aynı anda yaşar mısınız? Biz yaşadık. Ellerimizle yakınlarımızı enkazın altından çıkarmaya çalıştık. Anılarımın olduğu, çocukluğumun geçip gittiği evim oyuncak bir ev gibi yıkıldı. Susuz kaldık –ki hala daha su sorunu yaşıyoruz. Köylerde durum daha vahim. Yardıma yeterince ulaşamayan insanlarımız var. Ben şehrimi bırakıp gitmek istemedim. Ayrıca nereye gideceğim? Gidenlerin geri geldiğini görüyorum zaten. Hemen yan konteynerde kalan bir komşumuz depremden sonra Hollanda’ya kadar gitti, yine dönüp buraya geldi. Gitmektense kalmak daha az acıtıyor.” 

EĞİTİM HAKKINA ULAŞMAK İSTEYEN BİNLERCE GENÇ… 

YKS sınavına da bulunduğu konteynerde hazırlandığını kaydeden öğrenci, “Buna hazırlanmak denebilirse tabi… Gözlerimizin önünde öyle acılar yaşandı ki, öyle acılar yaşadık ki sınav umurumda bile değildi. Ailem ısrar ettiği için girdim. İyi kötü bir puan aldım, ama şu an ki süreç daha zor. Yaşadığım şehirde bile bir evim yokken başka bir memlekette nerede kalacağım? Medyadan takip ettiğim kadarıyla depremzede üniversiteliler dahi yurtlarından olmuş, yeni yurtlar kendilerine çıkmamış. Deprem ile birlikte babamın çalıştığı iş yeri de yıkıldı. Buradaki çoğu insan işsiz. Ailem bana nasıl para gönderecek? Kendilerine dahi yetemiyorlarken onlara yük olma düşüncesi bana ağır geliyor. Diyetisyen olmak istiyordum, herkes gibi benim de hayallerim var, olmaz mı? Fakat bu hayalleri gerçekleştirmek için hiçbir imkanım yok. Keşke depremin yaşandığı ilk zamanlar yapılan yardımlar gereken yerlere gerektiği gibi ulaşsaydı. Yardım için koşturan insanları şimdi de görebilsek. Özellikle seçimden sonra hain ilan edilen taraf olduk. Burada, bu küçük dünyamızda ufak şeyleri düşlerken hakkımızda söylenenleri hak etmedik. Sadece ben değil, eğitim hakkına ulaşmak isteyen binlerce genç var burada. İmkanı olanların bize destek olmasını istiyoruz. Bizi üniversitelerden mahrum etmeyin” ifadelerini kullandı.